Materiały na dzień 7.05.2020r.
Temat: Szlakiem Wisły
Zagadki znad Wisły–Dzieci otwierają Księgę Zabaw na stronach 68-69. Odszukują mapę Polski, wodzą palcem po Wiśle zaznaczonej na ilustracji. Odszukują miejsce, skąd wypływa Wisła, odczytują nazwy miast, przez które przepływa w drodze do morza. Rodzic zaprasza dzieci do zabawy: Przeczytam za chwilę zagadki dotyczące miast, które Wisła mija podczas swojej długiej drogi z gór do morza. Poproszę, żebyś spróbował/a je odgadnąć. Każda odpowiedź rymuje się z treścią wiersza. Spróbujemy razem odszukać i wskazać te miasta na mapie.
Zagadki znad Wisły
I
Popłyniemy Wisłą
Razem z rybitwami,
Zobaczymy miasta,
Co leżą przed nami.
Już zakręca rzeka
I czule oplata
Miasto, co pamięta
Dawne dni i lata.
Bogactwo i chwałę,
Mężnych królów wielu,
Którzy tu rządzili
Na polskim Wawelu.
Każde dziecko teraz
Na pewno odpowie,
Gdzie jest zamek Wawel?
No, proszę? W (Krakowie).
II
Na brzegu Syrenka,
Miasta swego broni.
Tarczą się osłania
I miecz trzyma w dłoni.
Dalej – Stare Miasto –
Barwne kamieniczki.
Zbiegają ku Wiśle
Wąziutkie uliczki
Zamek, a przed zamkiem
Na szczycie kolumny
Stoi sam król Zygmunt
Z miasta swego dumny.
Więc jakie to miasto,
Gdzie wciąż mieszka sława?
To stolica Polski,
A zwie się (Warszawa)
III
Teraz popłyniemy
Do miasta pierników,
Sporo się dowiemy
Tu o Koperniku.
Kiedy wyruszymy
Ulicami miasta,
Pomnik astronoma
Przed nami wyrasta.
To jego nauka
Sprawiła, że może
Teraz kosmonauta
W gwiezdne mknąć przestworze.
Pierniki tu lepsze
Niż piecze babunia.
Gdzie dopłynęliśmy?
Do miasta (Torunia).
IV
Płyńże, miła Wisło,
Płyń, Wisło szeroka!
Wtem, słońce zabłysło –
Przed nami zatoka!
Wisła z sinym morzem
Zostać zapragnęła
I o rannej zorzy
Do morza wpłynęła.
Patrzy na ich przyjaźń
Neptun i po pańsku
Informuje Wisłę,
Że jest wreszcie w (Gdańsku).
Na koniec dzieci odczytują tekst z poznanych liter.
„J jak jama”– prezentacja litery w wyrazie. Rodzic pokazuje planszę z prezentacją litery J,j, wskazuje ilustrację, następnie model sylabowy wyrazu. Prosi dziecko wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: ja-ma, jednocześnie wskazując kolejne pola na planszy. Dziecko wraz z rodzicem liczy sylaby zawarte w wyrazie. Rodzic proponuje inny gest, który pozwoli łatwo pokazać podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie podłogi palcem. Rodzic wskazuje na planszy schemat głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski), i prowadzi zabawę z analizą głoskową tak jak wcześniej z sylabową. Dziecko przelicza głoski, wspomagając się polami widocznymi na planszy.
Rodzic prezentuje sposób pisania liter J, j na kartce. Prosi dziecko, by napisało literę palcem na dywanie i w powietrzu. Zwraca uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze. W tym celu może narysować na kartce 3 linie zwieńczone dachem. Środkową linię należy pogrubić – to jest parter. Linia pod nią – to piwnica, a nad nią – strych. Pisząc litery J, j. Rodzic może się posługiwać określeniami „strych”, „piwnica”, „parter”, aby obrazowo utrwalić miejsce litery w liniaturze.
- „Układamy i piszemy j” – Rodzic pokrywa blat stolika folią spożywczą. Dziecko siada przy stoliku, a rodzic przed każdym z nich wyciska nieco pianki do golenia. Po polisensorycznym poznaniu pianki dziecko rozsmarowuje ją na fragmencie stolika, tworząc powierzchnię do pisania. Rodzic umieszcza wzór litery J, j w widocznym miejscu w taki sposób, by dziecko widziało ją z odpowiedniej perspektywy. Dziecko pisze literę J, j na powierzchni pokrytej pianką, pamiętając o zachowaniu właściwego kierunku pisania. Jeśli dziecko ma trudność z samodzielnym napisaniem litery można zrobić wzór na blacie, aby dziecko wodziło po nim palcem.
- Praca z KP4.14a –identyfikowanie głoski j w słowach, zaznaczanie jej w odpowiednich miejscach. KP4, kredki
- Praca z KP4.14b– rysowanie obrazów z wykorzystaniem kształtu litery J, pisanie litery J, j po śladzie. KP4, ołówek, kredki
- Praca z KP4.20– kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie litery j, J, pisanie zdań po śladzie.
„Stroje regionalne” – dziecko wypycha z Wyprawki 48–49 sylwety chłopca i dziewczynki oraz stroje regionalne: łowicki i kaszubski. N. prowadzi rozmowę z dziećmi na temat tego, z jakich regionów Polski pochodzą te stroje, czym się od siebie różnią, a w czym są podobne, w jakich okolicznościach są prezentowane obecnie. Dzieci mocują szablony strojów na sylwetach chłopca i dziewczynki.