Materiały na dzień 6 kwietnia
Zabawa badawcza-Tyle samo, mniej czy więcej wody
Przygotujcie 5 naczyń o różnym kształcie, ale tej samej objętości np.: plastikowa butelka z nakrętką, kubek lub szklanka, słoik oraz lejek i dowolne naczynie do nalewania wody z większego naczynia (miski lub garnka). Obejrzyjcie dokładnie każde naczynie, nazwijcie je i podzielcie ich nazwy na głoski i sylaby. Sprawdźcie, czy w naczyniach o różnych kształtach mieści się tyle samo wody. Co zauważyliście? Czy kształt naczynia ma wpływ na jego objętość?/ Na to ile wody się w nim zmieści?
„Przygotowania do świąt”
Pobawcie się z rodzicami lub rodzeństwem. Waszym zadaniem jest przedstawienie za pomocą ruchu czynności, jaką wykonuje się w domu przed świętami np.: odkurzanie, pieczenie, mycie okien, ścieranie kurzu, trzepanie dywanów itp. Zadaniem drugiej osoby jest odgadnięcie, jaka to czynność. Zamieńcie się kilka razy rolami.
„Bajeczka wielkanocna”
Posłuchajcie opowiadania. Podczas słuchania utworu postarajcie się zapamiętać, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź możecie narysować lub zapisać na kartkach w dowolny sposób.
„Bajeczka wielkanocna” Agnieszka Galica
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
− Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
− Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
− Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
− Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
-Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
− Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
− Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
− Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
− Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
- Co to? Co to? – pytał Zajączek.
− Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
− To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
Pytania do tekstu:
Kogo najpierw obudziło słońce?
Kto był drugi? A kto – trzeci?
Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka?
Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?
Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?
Jakie znacie tradycje świąt Wielkanocnych?
„Symbole Wielkiej Nocy” – zabawa językowa.
Rodzic podaje dziecku wyrazy, zadaniem dzieci jest zapisanie liter odpowiadających pierwszym głoskom podanych słów, a następnie odczytanie hasła.
Przykładowe wyrazy: piłka, igła, stół, aparat, noga, koło, ananas (hasło: pisanka).
Propozycje innych haseł: baranek, palemka.
Praca z książką:
• KP3.40a – dorysowywanie brakujących części palmy i pisanki.
• KP3.40b – przeliczanie sylab w zdaniach, zapisywanie ich liczby, przeliczanie bazi, rysowanie „po tyle samo”.