Materiały na dzień 20.05.2020
Materiały na dzień 20.05.2020 „OSWAJAMY SIĘ Z CIEMNOŚCIĄ”
„Poruszamy się jak…” – ruchowa zabawa dramowa. Dziecko spaceruje swobodnie, rodzic uderza w bębenek i wydaje kolejne instrukcje: Chodzisz teraz jak byś był bardzo zmęczony, chodzisz teraz jak ktoś bardzo smutny, chodzimy jak ludzie weseli, chodzisz jak zdenerwowani ludzie,chodzisz jak byś się czegoś bał.
Czarna jama – słuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści. Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania utworu. Podkreśla, na co powinno ono zwrócić szczególną uwagę: Zastanówcie się, proszę, kto jest bohaterem utworu – chłopiec czy dziewczynka? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest „lęk”? Czym jest „czarna jama” z wiersza?
Czarna jama
Joanna Papuzińska
Nie wie tata ani mama,
że jest w domu czarna jama…
Czarna, czarna, czarna dziura
bardzo straszna i ponura.
Gdy w pokoju jestem sam
lub gdy w nocy się obudzę,
to się boję spojrzeć tam.
Tam jest chyba mokro, ślisko,
jakby przeszło ślimaczysko…
Musi żyć tam wstrętne zwierzę,
co ma skołtunione pierze,
i do łóżka mi się wepchnie!
To jest gęba rozdziawiona,
wilczym zębem obrębiona,
coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie
i ta gęba się zatrzaśnie…
Ła!
Ojej, tato, ojej, mamo,
uratujcie mnie przed jamą!
Nie zamykaj, mamo, drzwi,
bo jest bardzo straszno mi.
A w dodatku
w tamtej jamie
coś tak jakby mruga na mnie,
że mam przyjść…
Może tkwi tam mała bieda,
która rady sobie nie da?
Którą trzeba poratować?
Może leżą skarby skrzacie?
Więc podczołgam się jak kot.
Ja – odważny, ja – zuchwalec
wetknę w jamę jeden palec.
I wetknąłem aż po gardło,
ale nic mnie nie pożarło.
Więc za palcem wlazłem cały.
Wlazłem cały!
No i już.
Jaki tu mięciutki kurz.
Chyba będę miał tu dom.
Chyba to jest pyszna nora,
nie za duża, lecz dość spora.
Latareczkę małą mam.
Nie ma
w domu
żadnych jam!
Rodzic prowadzi rozmowę na temat wiersza, pomagając dziecku pytaniami: Czy narratorem wiersza jest chłopiec, czy dziewczynka? Po czym to poznałeś? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest „lęk”? Czy to dobrze, czy źle się bać? Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem przed nieznanym? Czym jest „czarna jama” z opowiadania? Dlaczego ciemność budzi w nas lęk? „Co widzisz w ciemności?” – Rodzic proponuje, by dziecko schowały głowy pod kocem lub chustą i doświadczyło ciemności. Po zabawie dziecko dzieli się wrażeniami na temat tego, co widziało w ciemności.
„Budujemy czarną jamę” – przestrzenna praca plastyczna. Zadaniem dziecka jest grupowe wykonanie „czarnej jamy”, w której następnie schowa swoje lęki i obawy. Jama powinna być wykonana z gazet i mieć przestrzenną formę. Musi być na tyle duża, żeby mogło się w niej schować Dziecko ma do dyspozycji dużą liczbę gazet, taśmę klejącą przezroczystą i papierową, nożyczki, klej. Rodzic może zasugerować, że dobrze byłoby zbudować jamę na jakiejś konstrukcji, Dzieci wspólnie podejmują decyzję co do techniki i podziału ról podczas zabawy. Rodzic wspiera je w tych zadaniach, jeśli nie mogą dojść do porozumienia. Po skończonej pracy dziecko kolejno wchodzą do „czarnej jamy” i symbolicznie zostawiają w niej swoje lęki.
„Wędrujemy do czarnej jamy” – Dziecko stoi naprzeciwko „czarnej jamy” zbudowanej w poprzedniej zabawie. Dziecko szepcze instrukcje do ucha rodzica ma dotrzeć do czarnej jamy. Następnie dzieci zamieniają się rolami z rodzicami. Zabawa może być przeprowadzona z wykorzystaniem słownictwa w języku obcym nowożytnym, np. angielskim (w prawo – to the right, w lewo – to the left, do przodu –straight ahead, do tyłu – go back
„Nasze uczucia” – samodzielna praca z KZ (s. 72–73) – czytanie prostych wyrazów, oglądanie ilustracji, zabawa czerwoną folią.
Praca z KP4.28a – kącik grafomotoryczny, pisanie po śladzie wyrazów określających emocje.