Informacja Administratora

Na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), Dz. U. UE. L. 2016.119.1 z dnia 4 maja 2016r., dalej RODO informuję:
1. dane Administratora i Inspektora Ochrony Danych znajdują się w linku „Ochrona danych osobowych”,
2. Pana/Pani dane osobowe w postaci adresu IP, są przetwarzane w celu udostępniania strony internetowej oraz wypełnienia obowiązków prawnych spoczywających na administratorze(art.6 ust.1 lit.c RODO),
3. jeżeli korzysta Pan/Pani z odnośnika na stronie będącego adresem e-mail placówki to zgadza się Pan/Pani na przetwarzanie danych w celu udzielenia odpowiedzi,
4. dane osobowe mogą być przekazywane organom państwowym, organom ochrony prawnej (Policja, Prokuratura, Sąd) lub organom samorządu terytorialnego w związku z prowadzonym postępowaniem,
5. Pana/Pani dane osobowe nie będą przekazywane do państwa trzeciego ani do organizacji międzynarodowej,
6. Pana/Pani dane osobowe będą przetwarzane wyłącznie przez okres i w zakresie niezbędnym do realizacji celu przetwarzania,
7. przysługuje Panu/Pani prawo dostępu do treści swoich danych osobowych oraz ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania lub prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania,
8. ma Pan/Pani prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych,
9. podanie przez Pana/Panią danych osobowych jest fakultatywne (dobrowolne) w celu udostępnienia strony internetowej,
10. Pana/Pani dane osobowe nie będą podlegały zautomatyzowanym procesom podejmowania decyzji przez Administratora, w tym profilowaniu.
zamknij

Materiały na 29.05.2020r.

Propozycje do wykorzystania

 NIETYPOWE RODZINY

 Zabawa przy muzyce - Równowaga

„Jeż” – . Czytanie fragmentów bajki Katarzyny Kotowskiej pod tym samym tytułem.

 Jeż (fragmenty) Katarzyna Kotowska

Pewnego dnia Kobieta wyszła przed dom i ze zdziwieniem spostrzegła, że coś dziwnego stało się ze wszystkimi kolorami. Żółty był mniej słoneczny niż zwykle, czerwony mniej ognisty, zielony stracił swą soczystość, a niebieski poszarzał. – Mężu, zobacz, co się stało! – zawołała Kobieta. (…) Kobieta i Mężczyzna nie wiedzieli, co się stało, i nie umieli nic na to poradzić, a tymczasem ich świat tracił barwy i smutniał coraz bardziej, a oni też smutnieli i coraz bardziej nie mieli dziecka, chociaż tak za nim tęsknili. Wreszcie pewnego wiosennego dnia, mimo że słońce świeciło bardzo mocno, w ich ogrodzie znikły ostatnie wspomnienia kolorów i niepodzielnie zapanowała szczerosmutna szarość. Wtedy Kobieta i Mężczyzna zrozumieli – ich dziecko urodziło się całkiem innym rodzicom. Kobieta płakała i miała całą twarz mokrą od łez. I Mężczyzna płakał, chociaż jego łez nie było widać, bo płakała jego dusza.  Wreszcie Mężczyzna powiedział: – Chociaż nie urodziliśmy naszego dziecka, musimy je odnaleźć! Słyszeli bowiem, że jeśli jakimś rodzicom urodzi się obce dziecko, oddają je na wychowanie do Domu Dzieci i tam prawdziwi rodzice mogą je odnaleźć. (…)    I wtedy przyprowadzono Chłopczyka. Kiedy Kobieta i Mężczyzna go ujrzeli, zdziwili się i przestraszyli – mały Chłopiec o niebieskich oczach miał całe ciało pokryte kolcami jak jeż. Pomyśleli, że znowu zaszła jakaś straszna pomyłka, bo to na pewno nie było ich dziecko – nie mogli przecież mieć synka jeża. (…) Jesienią zbierali grzyby. Piotruś bawił się jarzębiną i kasztanami. Przez całe noce Mama musiała trzymać go za rękę.   Któregoś dnia zapytał ją: – A u kogo ja byłem w brzuchu? – Nie u mnie – odpowiedziała. – Miałeś wtedy inną mamę. Na szczęście teraz jesteś z nami. – Czy płakałaś, jak mnie nie było? – Tak, bardzo płakałam. Tata też płakał. Ale teraz się cieszymy, bo jesteś z nami. Tego dnia znikło wiele kolców. (…)

Po przeczytaniu tekstu R. zadaje dziecku pytania: O czym była ta historia? Dlaczego ogród poszarzał? Za czym tęsknili kobieta i mężczyzna? Czy kobieta, która stała się mamą chłopczyka, nosiła go w brzuchu? Co oznacza termin „adopcja”? Jak sądzisz, dlaczego chłopiec na początku miał kolce? Dlaczego potem zniknęły? Jak czuł się chłopiec u nowej rodziny? Dlaczego dzieci trafiają do domu dziecka? Jak można pomóc dzieciom z domu dziecka?

„Moja rodzina” – zajęcia dydaktyczne doskonalące umiejętność przeliczania, porównywania liczb. Poszerzanie słownika o nazwy członków rodziny. Uwrażliwianie dziecka  na sytuację innych osób. R. pyta dziecko: Ilu członków liczy twoja najbliższa rodzina?. Dziecko zapisuje odpowiednią liczbę na kartce lub oznacza właściwą ilość kropkami R. przeprowadza z dzieckiem rozmowę o osobach, które wchodzą w skład ich najbliższej rodziny. Zwraca uwagę, że nie wszystkie dzieci muszą mieć i tatę, i mamę, niektóre są wychowywane tylko przez jednego rodzica albo przez dziadków. Mówi dziecku także o rodzinach patchworkowych, w których rodzice mają nowych partnerów. Pyta  o jego doświadczenia. Ważne, żeby rozmowa przebiegała w swobodnej, ciepłej atmosferze. Dziecko powinno czuć, że żaden model rodziny nie jest gorszy od innych, że w każdej mogą panować ciepło i miłość.

Praca z Karta Pracy nr 4. 24 a – doskonalenie umiejętności grafomotorycznych i przeliczanie.

„Zdrobnienia i zgrubienia” – zabawa językowa. Szukanie zdrobnień i zgrubień słów mama, tata, siostra, brat, ciocia, wujek, babcia, dziadek.

„Kogo brakuje w rodzinie?”- poszerzanie słownika o nazwy członków rodziny , ćwiczenie spostrzegawczości.Kartę z członkami rodziny dziecko rozcina, aby każda osoba była osobno. Dziecko nazywa każdą postać i zapamiętuje obrazki oraz układa je na dywanie  awersem. Podczas muzyki – dziecko biega skacze nie patrząc na obrazki. Rodzic w ty samym czasie odwraca obrazek , aby jedna  postać była nie widoczna Kiedy milknie muzyka dziecko musi odgadnąć kogo w rodzinie zabrakło ,używając nazwy brakującego członka rodziny.

„Od najstarszego do najmłodszego”- dziecko wycina wszystkie osoby z karty 1 i 2. Rodzic prosi dziecko, aby ułożyło osoby na obrazkach od najstarszej do najmłodszej i aby wskazało najwyższą i najniższą osobę. Warto zwrócić dziecku uwagę, iż najstarszy nie zawsze jest najwyższy(zachęcamy to sprawdzić na własnych członkach rodziny).

„Czas na wspólną rodzinną zabawę”- rozwijanie koncentracji i spostrzegawczości. Rodzic prezentuje dziecku ilustrację. Dziecko opowiada, gdzie wybrała się rodzina i jak spędza czas. R. pokazuje pięć kartoników z obrazkami (karta 1, karta2). Dziecko uważnie im się przygląda. Rodzic chowa obrazki , a dziecko wymienia rzeczy, które się na nich pojawiły. Gdy mu się uda musi odszukać te przedmioty na ilustracji. Zabawa trwa do  wyczerpania kartoników.

„Potrzebuję”- zabawa ruchowa z kartonikami z poprzedniej zabawy. Kartoniki rozłożone na dywanie stroną rewersową. Dziecko biega miedzy nimi do dźwięków  piosenki. Podczas przerwy w muzyce R. mówi np. Potrzebuję czegoś  do rzucania lub  do oglądania owadów. Dziecko wyszukuje właściwy kartonik i zabawa trwa dalej.