Materiały na 11.05.20r.
Propozycje do wykorzystania
INSTRUMENTY DAWNIEJ I DZIŚ
„Skąd pochodzą dźwięki?” – rozpoznawanie instrumentów po odgłosach. Dziecko zamyka oczy, a R. włącza dźwięki [.mp3, 2.77 MB]: rogu, skrzypiec, trąbki, puzonu, saksofonu, marakasów, trójkąta, bębna, fletni pana, gitary elektrycznej). R. pyta, co łączy te dźwięki. (To dźwięki instrumentów). Dziecko próbuje podać nazwy instrumentów na podstawie wydawanych przez nie dźwięków.
„Dawne instrumenty” – R. opowiada dziecku, że jednym z pierwszych instrumentów, jakich używał człowiek, było jego własne ciało – klaskał, tupał, wydawał różne okrzyki. Następnie wykorzystywano przedmioty codziennego użytku, tworząc z nich proste instrumenty. R. prezentuje zdjęcia kilku dawnych instrumentów.
„Pradawny rytm” – praca z książką cz.4, str.14a, ćw. 1, odczytywanie i kontynuowanie rytmów.
„Instrumenty wokół nas” – zabawa muzyczna, wydobywanie muzyki z przedmiotów codziennego użytku. Zadaniem dziecka jest poszukanie i wybranie jakiegoś przedmiotu w domu, który wydaje interesujący dźwięk. Następnie dziecko prezentuje brzmienie swojego „instrumentu”.
„Mój pradawny instrument” – praca plastyczna z wykorzystaniem papierowych talerzy i makaronu. R. wycina środek papierowego talerza tak, by została jedynie obręcz. Zadaniem dziecka jest oklejenie kolorowym papierem obręczy a następnie przywiązanie makaronu (rurki) do żyłek / sznurków i do obręczy. W ten sposób powstała jedna z afrykańskich ozdób, a jednocześnie instrument. Gdy dziecko porusza instrumentem, rurki makaronu uderzają jedna o drugą i grzechoczą.
„Jakie znasz instrumenty?” – prezentacja instrumentów. R. prezentuje instrumenty na zdjęciach, a dziecko próbuje podać ich nazwy (gitara, flet, obój, wiolonczela, róg, puzon, trąbka, skrzypce, kontrabas)
„Czego brakuje?” – zabawa utrwalająca nazwy instrumentów i ćwicząca pamięć. R. kładzie na środku zdjęcia instrumentów, następnie kolejno od prawej do lewej wskazuje instrumenty, a dziecko podaje ich nazwy. Powtarza tę czynność kilkakrotnie, za każdym razem zakrywając jeden obrazek. Zadaniem dziecka jest zapamiętanie, co było na danym obrazku, i wypowiedzenie nazwy instrumentu, gdy R. na niego wskazuje (Uwaga! Nie wolno zmieniać kolejności ilustracji).
„Z jakiej rodziny?” – R. odgrywa mini teatrzyk ze zdjęciami, np. wiolonczeli i puzonu. Opowiada, że są to rodzice z dwóch rodzin instrumentów, którzy pogubili członków rodziny. Proszą o pomoc dziecko. Wiolonczela pyta, czy dziecko wie, po czym rozpoznać jej rodzinę. Dziecko próbuje podać swoje pomysły, a wiolonczela wyjaśnia, że jej rodzina to instrumenty strunowe. Pyta, czy dziecko wie, co to oznacza. Puzon z kolei mówi, że jego rodzina to instrumenty dęte.
Praca książką cz.4, str.14a, ćw.2 - wprowadzenie podziału instrumentów na dęte i strunowe, klasyfikowanie instrumentów.
„Dęty czy strunowy?” – R. ponownie włącza nagranie [.mp3, 2.77 MB] z początku i prosi, by dziecko klasnęło wtedy, gdy usłyszy instrument, który jest wg nich instrumentem dętym.
„Ile nutek?” – praca z książką cz.4, str.14b, analiza słuchowa nazw instrumentów, doskonalenie percepcji słuchowej i wzrokowej, przeliczanie.
„Czasem słońce czasem deszcz” – opowiadanie Pani Muzyki (K. Szczerbakowska-Biniszewska według Programu Kraina Muzyki). R. czyta dziecku tekst:
Dawno, dawno temu w Krainie Muzyki żyli szczęśliwi mieszkańcy. Codziennie świeciło słońce, wszędzie rosły nutki, a każdy mieszkaniec krainy grał na instrumencie, śpiewał i tańczył. Nawet psy zamiast szczekać gwizdały. Wszystkim żyło się miło, więc w Krainie Muzyki brzmiały same wesołe melodie. Do czasu! Pewnego dnia do wesołej Krainy przybyła smutna wróżka Kropelka. Pozazdrościła mieszkańcom szczęścia i wesołości, zrzuciła na całą krainę deszcz. Padał wiele dni i nocy, przez co nutki nie rosły już tak szybko, a mieszkańcy byli bardzo smutni. Zaczęli też grać smutne melodie. Na szczęście o smutnym losie muzyków usłyszała dobra wróżka – Pani Muzyka. Swoimi wesołymi czarami złagodziła smutne zaklęcie wróżki Kropelki. Od tej pory w Krainie Muzyki czasem świeci słońce, a czasem pada deszcz.
Po przeczytaniu tekstu R. zadaje dziecku pytania: Jak nazywa się miejsce, o którym czytałam? Dlaczego jej mieszkańcy na początku byli bardzo szczęśliwi? Kto odwiedził Krainę Muzyki? Jak dziś jest w Krainie Muzyki? R. tłumaczy dziecku, że w Krainie Muzyki smutek nazywa się moll, a wesołość – dur. R. włącza dwa fragmenty utworów muzycznych (moll [.mp3, 3.05 MB] i dur [.mp3, 4.81 MB]). Prosi dziecko, by spróbowało ocenić ich nastrój.
Hymn krainy muzyki – nauka piosenki [.mp3, 2.60 MB], sł i muz. Aleksandra Chmielewska i Karolina Szczerbakowska- Biniszewska
Gdy w przedszkolu gra muzyka – tańcujemy wkoło. (obrót z rękoma na biodrach)
Nie ma ciszy, nie ma nudy – bardzo jest wesoło! (kręcenie palcem wskazującym)
Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest! (wskazujemy na każde dziecko)
Szybkie, skoczne pioseneczki – wszyscy uwielbiamy, (szybki bieg w miejscu)
A przy wolnych – jak żółwiki wolno się ruszamy. (powoli kroczymy)
Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest! (wskazujemy na każde dziecko)
Trąbka, flecik i fortepian – grają dziś od rana: (naśladujemy grę na trąbce ,flecie, fortepianie)
Trutu, tu tu, fiju, fiju, bum, bum, na, na, na
Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest! (wskazujemy na każde dziecko)
Lecz, żeby na instrumentach grać, (rozkładamy ręce)
Trzeba się na muzyce znać,
Rozumieć cały nutowy świat (kreślimy koło w powietrzu)
Ty rozumiesz? (pokazujemy na kolegów)
On rozumie? Bo ja TAK! (pokazujemy na siebie)
Wszystkie te muzyczne sprawy – to nie tajemnica, (kręcimy palcem wskazującym)
Dzięki naszej ulubionej – Pani Muzyce! (krzyżujemy ręce jak do objęcia się)
Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest! (wskazujemy na każde dziecko)
„Skąd dochodzi dźwięk?” – wskazywanie kierunku, z którego dochodzi dźwięk. Dziecko siedzi z zamkniętymi oczami. R. gra na dowolnym instrumencie. Dziecko wskazuje ręką kierunek, z którego dochodzi dźwięk.
„Ile razy zagram?” – rozpoznawanie instrumentów, ilustrowanie i odtwarzanie rytmów. R. ukrywa się i prosi dziecko, aby uważnie słuchało, na jakim instrumencie będzie grał i ile razy w niego uderzy. (dowolny przedmiot). Dziecko podaje nazwę instrumentu i układa przed sobą tyle patyczków, ile usłyszało dźwięków. Następnie R. wystukuje prosty rytm i układa go za pomocą patyczków. Dziecko odtwarzają rytm, klaszcząc.