Informacja Administratora

Na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), Dz. U. UE. L. 2016.119.1 z dnia 4 maja 2016r., dalej RODO informuję:
1. dane Administratora i Inspektora Ochrony Danych znajdują się w linku „Ochrona danych osobowych”,
2. Pana/Pani dane osobowe w postaci adresu IP, są przetwarzane w celu udostępniania strony internetowej oraz wypełnienia obowiązków prawnych spoczywających na administratorze(art.6 ust.1 lit.c RODO),
3. jeżeli korzysta Pan/Pani z odnośnika na stronie będącego adresem e-mail placówki to zgadza się Pan/Pani na przetwarzanie danych w celu udzielenia odpowiedzi,
4. dane osobowe mogą być przekazywane organom państwowym, organom ochrony prawnej (Policja, Prokuratura, Sąd) lub organom samorządu terytorialnego w związku z prowadzonym postępowaniem,
5. Pana/Pani dane osobowe nie będą przekazywane do państwa trzeciego ani do organizacji międzynarodowej,
6. Pana/Pani dane osobowe będą przetwarzane wyłącznie przez okres i w zakresie niezbędnym do realizacji celu przetwarzania,
7. przysługuje Panu/Pani prawo dostępu do treści swoich danych osobowych oraz ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania lub prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania,
8. ma Pan/Pani prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych,
9. podanie przez Pana/Panią danych osobowych jest fakultatywne (dobrowolne) w celu udostępnienia strony internetowej,
10. Pana/Pani dane osobowe nie będą podlegały zautomatyzowanym procesom podejmowania decyzji przez Administratora, w tym profilowaniu.
zamknij

Materiały na 10.06.2020r.

Propozycje do wykorzystania

POLSKIE ZWIERZĘTA

Zabawa na powitanie przy piosence „Skacząca piosenka”.

„Zabawa z kropkami”.  Dziecko otrzymuje cztery karteczki z literami: R, P, K, A. Poniżej liter znajduje się różna liczba kropek. Zadaniem dziecka jest ułożenie kartek z literami od tej, na której  jest najmniej kropek, do tej, na której jest ich najwięcej. Dzieci odczytują słowo „park”.

 „Parki narodowe” – rozmowa. R. rozmawia z dzieckiem na temat polskich parków narodowych i zwierząt znajdujących się pod ochroną. Pyta dziecko o skojarzenia ze słowem „park”: Czym jest park narodowy? Czy byłeś/łaś w jakimś polskim parku narodowym? Po co tworzy się parki narodowe? Jakie zwierzęta w Polsce są pod ochroną? Dlaczego?

 „Piktogramowy kodeks”. Tworzenie z dzieckiem piktogramowego (obrazkowego) kodeksu: „Jak zachowywać się w parkach narodowych? Czego nie wolno robić?”.  R. zapoznaje dziecko z mapą Polski obrazującą rozmieszczenie parków narodowych  i  logotypami tych parków  oraz ilustracjami charakterystycznych dla nich zwierząt w Polsce (ssaków chronionych,płazów i gadów chronionych oraz  zwierząt zagrożonych). Dziecko z pomocą R. przyporządkowuje zdjęcia zwierząt odpowiednim parkom. Próbuje je porównywać i szukać podobieństw , rozpoznaje logotypy  na mapie Polski.

Praca z Kartą Pracy nr 4. str. 31 a – łączenie liniami symboli parków narodowych ze zdjęciami zwierząt pokazanych na tych symbolach, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i koordynacji wzrokowo-ruchowej, poszerzanie wiedzy ogólnej.

„Żubr” – odnalezienie Białowieży na mapie, poznanie ciekawostek na temat żubra. Dzieci z pomocą N. odnajdują Białowieżę na mapie Polski. N. prezentuje ciekawostki na temat żubra: żyje w puszczy, jest największym dziko żyjącym ssakiem w Europie.

Praca z Kartą Pracy nr 4. str. 31 b – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, poszerzanie wiedzy przyrodniczej.

Blok zajęć o emocjach – zazdrość.

„Poniedziałkowe opowieści” – słuchanie opowiadania Dominiki Niemiec pod tym samym tytułem.

Poniedziałkowe opowieści -Dominika Niemiec

Poniedziałek w przedszkolu to wyjątkowy dzień dla grupy pszczółek. Zawsze po śniadaniu, jeszcze przed rozpoczęciem zajęć, gdy wszyscy już siedzą ma dywanie, pani Ewelina zadaje to samo pytanie, które wywołuje falę poniedziałkowych opowieści: – Co robiliście w miniony weekend? Wszyscy są chętni do opowiadania historii: o gościach, którzy pojawili się w ich domu; o zabawach z mamą i tatą; o pieczeniu ciastek z babcią; o oglądaniu bajek; o spacerach i przejażdżkach na rowerze; o pływaniu na basenie i o weekendowych wycieczkach. Te historie o wycieczkach Kasia lubi najbardziej i zawsze czeka, aż któreś z dzieci zacznie opowiadać – „Proszę pani, a ja byłem w niedzielę…”. Tak te opowieści są dla niej zdecydowanie najciekawsze. Przedszkolaki opowiadały już wiele historii o wycieczkach. Kiedyś Ola pojechała z mamą do Warszawy i z wypiekami na twarzy opowiadała dzieciom o planetarium, które mieści się w warszawskim Pałacu Kultury. Antek nie mniej przeżywał spotkanie ze smokiem wawelskim, a bliźnięta Jaś i Staś niedawno miały okazję uczestniczyć z rodzicami w spływie kajakowym – to dopiero była mokra historia. Ale dziś najbardziej rozentuzjazmowana była Anielka. – Proszę pani, czy ja mogę opowiedzieć o swoim weekendzie? – Oczywiście, Anielko, zamieniamy się w słuch. – Przez kilka dni nie było mnie w przedszkolu, bo pojechałam z mamą do mojej cioci, do Wrocławia. Kasia uśmiechnęła się do siebie. Już wiedziała, że zaczyna się historia z kategorii jej ulubionych, historia o wycieczce. – I co tam ciekawego widziałaś? – z zaciekawieniem zapytał Olek. – Byłyśmy w sobotę w prawdziwym zoo! Oglądałam tam małpy i żyrafy, i takie śmieszne leniwe leniwce. I zwiedzałyśmy z mamą afryka…, afryka…, afrykarium, w którym było strasznie gorąco. I były tam latające papugi, i jedna nawet przeleciała mi nad głową. – Anielka wyrzucała z siebie kolejne informacje z szybkością mknącej po torze wyścigówki, tyle miała do powiedzenia o zoo. Nagle Kasia nieco posmutniała, poczuła coś dziwnego. Ona zawsze marzyła o wycieczce do zoo. Nie umknęło to uwadze pani Eweliny. Dzieci skończyły swoje opowieści i zabrały się do pracy. Po wysłuchaniu przygotowanego przez panią wiersza o żyrafie oraz wykonaniu zadania w książeczkach wszyscy zabrali się w najlepsze do zabawy. Pani cały czas obserwowała Kasię, która od czasu porannej opowieści Anielki była wyraźnie nieswoja. Pani podeszła do Kasi, która ukryła się w kąciku czytelniczym i właśnie przeglądała swoją ulubioną książeczkę. – Kasiu, powiedz mi, co się dzieje? Czyżbyś miała zły humor? – Nic takiego. Jestem chyba zazdrosna, a wiem, że to niezbyt dobrze. – Zazdrosna, ale o co? – Bo, Anielka była w zoo, a ja zawsze o tym marzyłam. I ona nawet widziała moje ukochane małpki, o… takie jak te – powiedziała Kasia z wyrzutem i smutkiem, wskazując na obrazki w książce. Pani spojrzała na Kasię z czułością. – Rozumiem już. Ale wiesz, zazdrość to całkiem normalne uczucie i wcale nie musi być złe. Pod warunkiem, że nie trwa zbyt długo i się go w sobie nie pielęgnuje. Być może twoje marzenie jeszcze się spełni, a na razie mam dla ciebie pewną propozycję. – Jaką? – zainteresowała się Kasia. Wtedy pani zawołała Anielkę, a potem długo, długo szeptała coś do ucha obu dziewczynkom. Dzień mijał, a po obiedzie pani Ewelina zapowiedziała dzieciom niespodziankę. Zaprosiła wszystkich do obejrzenia filmu o zoo, a Anielka i Kasia zostały prelegentkami. Pani w odpowiednich momentach zatrzymywała film, a dziewczynki opowiadały dzieciom o zwierzętach, które mieszkają w zoo. Anielka podzieliła się wszystkimi informacjami, które pamiętała z wycieczki do Wrocławia, a Kasia błyszczała znajomością wielu szczegółów z życia zwierząt, które znała z filmów przyrodniczych oglądanych codziennie w domu. Po ciekawym wystąpieniu dziewczynki zostały nagrodzone przez resztę dzieci gromkimi brawami. Po zazdrości, którą wcześniej czuła Kasia, nie było już śladu. A w dodatku pani Ewelina powiedziała, że postara się namówić panią dyrektor, by na kolejną wycieczkę przedszkolaki mogły pojechać właśnie do zoo.

Po przeczytaniu tekstu R. prosi dziecko, by spróbowało opowiedzieć jego treść własnymi słowami. Zwraca uwagę na emocje, które odczuwali główni bohaterowie.

„Miniaturowe zoo” – działania plastyczne. R. pyta dziecko: O co była zazdrosna Kasia? Co zrobiła Pani, by pomóc Kasi pokonać zazdrość i wykorzystać wiedzę dziewczynki o zwierzętach? Co innego mogłyby razem zrobić dziewczynki, by przybliżyć innym dzieciom informacje o zoo? R. proponuje dziecku, by wspólnie wykonały model zoo do zabawy. Przygotowuje z dzieckiem makietę z kartonu. Dziecko farbami maluje wybiegi dla zwierząt i alejki, którymi będą przechadzać się ludzie odwiedzający zoo. Następnie z plasteliny lepi zwierzątka i umieszcza je na makiecie. Postacie ludzi dziecko również może ulepić lub wykorzystać figurki lego i ustawić je w miniaturowym zoo.

 „Zazdrość” – rozmowa. R. rozmawia z dzieckiem o uczuciu zazdrości. Zadaje pytania: Co to znaczy „czuć zazdrość”? Czy jest to miłe uczucie? O co można być zazdrosnym? Czy to źle, że się tak czujemy? Czy czułeś kiedyś zazdrość? W jakiej sytuacji?

Na zakończenie zapraszamy dzieci do ćwiczeń – „Joga dla dzieci”- zapoznanie z podstawowymi asanami czyli pozycjami jogi.

Miłego dnia!!!