Materiały na 08.04.2021r.
WIOSNA W POLU
„Wiosenny krajobraz” – wypowiedzidzieci z wykorzystaniem KP3.45–46. Dziecko na podstawie ilustracji opowiada, co się dzieje wiosną w polu (orka, siew zbóż), wymienia kwiaty i rośliny (sasanka, krokus, leszczyna, wierzba). Dokonuje analizy słuchowej nazw roślin – głoskowej. R. prezentuje zdjęcia lub naturalne okazy (krokusa i kwitnącej leszczyny). Następnie dziecko rozcina obrazki po liniach i składa ponownie.
„Wiosna w polu” – zabawy muzyczne.
–„Jedziemy na pole” – zabawa taneczna do utworu „Furman”.
Dziecko słucha piosenki, podczas zwrotki siedzi, na refren wstaje i porusza się jak konik.
– „Wiosenny wietrzyk” – instrumentacja wiersza.
WIOSENNY WIETRZYK
Mały wietrzyk wiosenny
ledwie w drzewach zaszumi, (mówi szszszszszsz…)
ledwie w krzakach zamruczy, (mruczy)
jeszcze gwizdać nie umie, (próbuje gwizdać)
jeszcze się uczy.
Znalazł szczerbę w płocie - zaświstał. (mówi śśśśśśśśśś…)
Znalazł listki - zapiał na listkach, (porusza foliowym workiem)
Czasem w suchych gałęziach zatrzeszczy. (stuka dwoma patykami)
czasem nuci, gdy zagra mu deszczyk (stuka palcami o podłogę).
Albo szemrze w zeszłorocznej trawie. (szeleści gazetą)
Albo szepce tak, że milczy prawie. (szepcze: pszpszpsz…)
Ludzie mówią wtedy: nie ma wietrzyka.
A on jest.
Tylko słucha słowika.
– „Goście na polu” – zabawa ilustracyjna do utworu „Ptasi berek”.
R. prosi, by dziecko zamieniło się w ptaka. Opowiada: Jest wiosna, po polach jeżdżą traktory, które orzą ziemię. Jest ona miękka, ciepła i pulchna, bardzo łatwo znaleźć tam smacznego robaka do zjedzenia albo patyki do zbudowania gniazda. Ptaki są wesołe, lubią się bawić, a ich ulubiona zabawa to berek. Ale niekiedy kłócą się ze sobą. Dziecko ma za zadanie pokazać zachowanie ptaków, fruwanie i zabawę w berka. Stały, powtarzający się fragment utworu to spokojny lot ptaków; fragmenty pomiędzy nimi to zabawa w berka. Ptaki przylatują, fruwają spokojnie, a potem zaczynają gonitwy, by znowu wrócić do lotu.
Praca z L55 – utrwalenie znaku odejmowania, układanie zadań do obrazków, dopisywanie brakujących cyfr i znaków, kreślenie znaku minus w kratkach.
„Przebiśniegi” – zabawa plastyczna.
Dziecko ma kwadratowe karteczki notesowe (nie mogą być samoprzylepne). Przez środek z góry na dół rysuje zielony pasek szerokości ok. 2 cm – cała szerokość zamalowana. Kartkę składa w harmonijkę tak, by zielony pasek był na środku. Harmonijkę składa na pół i skleja. Lekko ją rozkłada. Przykleja do kolorowej kartki. Z zielonego kartonu wycina wąskie listki oraz łodyżki i całość składa. Z białej kartki oddziera kawałek i nakleja na dolną część pracy, by stworzyć śnieg.•
„Posadzimy, posiejemy” – rozmowa na podstawie wiersza.
„Kaczki i kury” - Maria Czerkawska
Dziś od rana kwaczą kaczki:
– Zasiejemy wam buraczki.
Dla nas to jest trud niewielki,
Mamy dzioby jak szufelki...
Praca pójdzie nam raz, dwa!
Kwa, kwa, kwa!
– Dziękujemy, dziękujemy!
Sami grządki zasiejemy.
I rzodkiewkę, i buraczki.
Sio z ogródka, miłe kaczki!
Sio nad wodę, sio!
Woła, gdacze chór kokoszek:
– Pomożemy sadzić groszek.
Dla nas praca to niewielka,
mamy dziobki jak szydełka.
Potrafimy siać i mak!
Kud-ku-dak!
– Dziękujemy, dziękujemy!
Sami wszystko posiejemy,
zasadzimy groch, ogórki.
A sio z grządek, miłe kurki!
Sio z ogródka, sio!
R. stawia pytania do treści wiersza: W czym chciały pomagać kaczki i kury? Dlaczego gospodarze nie chcieli się zgodzić na ich pomoc? Co gospodarze chcieli zasiać, a co zasadzić? Czym się różni sianie od sadzenia? Jakie narzędzia trzeba mieć do siania, a jakie do sadzenia? Gdzie można coś siać lub sadzić? W jaki sposób należy dbać o to, co się posiało na polu, a jak o to, co się posiało w domu?
Dziecko ogląda rożne rodzaje doniczek (gliniane, torfowe, plastikowe) i pojemników do wysiewu i przygotowywania rozsad. R. zwraca uwagę, że aby rośliny wyrosły, muszą mieć dostęp do słońca i wody.
„Doniczki” – praca konstrukcyjna.
R. proponuje dziecku zrobienie doniczki, z której roślina sama będzie czerpała wodę. Dziecko z pomocą R. przecina butelkę PET na pół, tak by powstały 2 naczynia. Spód butelki posłuży jako zbiornik na wodę. W korku R. robi dziurę, na tyle szeroką, by można było przewlec bawełniany gruby sznurek. Dziecko zakręca butelkę (część sznurka jest poza butelką, a część w niej). Część butelki z zakrętką odwraca do góry nogami, wsypuje na dno żwir (wystarczy garść) i uzupełnia całość ziemią. Stara się, by sznurek znalazł się także w części z ziemią. Do dolnej części wlewa wodę do połowy wysokości. Część z ziemią wstawia korkiem do dołu do części z wodą (sznurek pływa w wodzie). Do ziemi wkłada np. fragment skiełkowanego ziemniaka, fasolę, groch lub sadzonkę innej rośliny, np. żyworódki. Ostrożnie podlewa. Całość ozdabia papierem samoprzylepnym, markerami lub tasiemkami. Wykonuje etykietę do podpisania, co rośnie w doniczce.
Praca z KP3.47 – porządkowanie sekwencji czasowych: najpierw, potem, na końcu, wypowiedzi na temat zdjęć, wycinanie.
Praca z L56 – ćwiczenia w rozwiązywaniu zadań tekstowych.